'De kunstwereld en ik' | Feline Minne

Feline Minne, gebeten door kunst, studeerde animatiefilm aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Gent en schilderkunst aan de Kunstakademie in Münster. Momenteel woont en werkt ze in het Engelse Brighton.In haar debuutroman ‘Medea en ik’ beschreef ze met verve haar turbulente jeugdjaren die ze doorbracht bij haar grootmoeder Medea. Onlangs verscheen een soort vervolg dat een blik werpt op de kunstwereld waarin ze al enkele jaren vertoeft.

Artistieke navelstaarderij

‘De kunstwereld en ik’ blijkt allerminst een vrolijk verhaal want het relaas van de bizarre relatie tussen Frida – een jonge studente kunsten aan de academie – en Cliff, een gearriveerde, snobistische, wat vadsige plastische kunstenaar die zich de klok rond schuldig maakt aan navelstaarderij. Frida vervult de vaak extreme wensen en verlangens van Cliff die zijn kunstwerken laat vervaardigen door Oost-Europese arbeiders. Zijn kunstwerken zijn dan ook niets meer dan koopwaar die hem massa’s geld oplevert.

Ronduit stuitend is de manier waarop Cliff zijn jeugdige geliefde misbruikt en kleineert. De gevestigde kunstenaar toont zo over geen enkele notie van liefde en schoonheid te beschikken, hij gedraagt zich als een narcistische, verwende zak die louter teert op zijn naambekendheid. Frida daarentegen worstelt met haar verlangen om echte kunst te maken en deelt haar dromen en bekommernissen met enkele vrienden op de academie – hoewel dat soms neigt naar zelfbeklag.

Het wankelen van de heilige huisjes

Het is de liefdeloosheid die dit verhaal, dat het midden houdt tussen autobiografie en nietsontziende analyse van de huidige kunstwereld, beheerst. Voelbaar is evenwel ook de toenemende weerzin van de jonge vrouw voor de zogenaamde gevestigde waarden die blijvend gefêteerd worden door curators, galeriehouders en vermeende kunstliefhebbers. Zo wordt ‘De kunstwereld en ik’ een genadeloze afrekening met de zelfverklaarde kunstzinnige genieën die eenmaal gevestigd, alles doen om hun naam en faam te beschermen.

Met ogenschijnlijk gemakt doorprikt Frida de mythes en legt ze de vinger op de wond. Wat rest, is een schijnwereld van vermeende genialiteit, originaliteit en personaliteit. Cliff zuigt alle leven uit het tere lichaam van Frida en wil haar zo binden. Frida buigt voor het zogenaamde kunstgenie tot ze uiteindelijk breekt. Ze staat op haar strepen en weet zich zo finaal los te rukken uit de benauwende omknelling van Cliff.

‘De kunstwereld en ik’ is opnieuw een sterk verhaal van Feline Minne dat de lezer zal beroeren tot in het diepste van zijn of haar ziel. Gelukkig slaagt Frida – of Feline – er net op tijd in om zich te bevrijden uit haar benarde situatie en alsnog haar weg te vinden in het kluwen van de kunstwereld.

Dirk Verhofstadt, verhofstadt.dirk@telenet.be