Amand Dewaele

"Nu heb jij 24 jaar dienst net zoals ik toen."

De brief van Amand Dewaele

Dag Tim,

Ik weet niet of jij mij nog goed herinnert. Ik ben Amand, 20 jaar geleden een collega van je. Ik gaf toen wetenschappen aan de school voor beroepsonderwijs. Toen jij begon in ’96 had ik toen net 20 jaar dienst. Ik ben 4 jaar collega geweest. Vermits ik meer anciënniteit had, moest jij elk jaar nieuwe vakken geven. Van wetenschappelijk thematisch werk tot carrosserieherstelling. Man, wat bleef jij toch enthousiast. In 2000 heb ik besloten om een carriereswitch te doen. Ik ben vertrokken uit het onderwijs. Er waren te veel veranderingen, zogezegde vernieuwingen, er was te veel agressie zowel bij de leerlingen als bij de ouders en er was veel, heel veel miserie.

Jij bent er echter nog altijd... Nu heb jij 24 jaar dienst, net zoals ik toen ik gestopt ben. Jij stopt niet. Ik heb gehoord van andere collega’s dat je nog altijd met heel veel enthousiasme je lessen geeft, dat je zelfs met alle vernieuwingen, alle uitdagingen, moeilijkheden en improvisaties met de corona crisis, nog altijd voortdoet, je bijschoolt, extra lessen geeft om achterstand in te halen. Jij bent nog altijd vrijwilliger om de super collega-avonden te organiseren, de infoavonden en de open-deur dagen te bemannen. Begin juli en eind augustus ben jij er om de klas volledig in orde te brengen.

Marie, ook een oud – collega, zei me dat je zelfs cursus hebt gevolgd om wetenschappen te geven in ontwikkelingslanden enkel om vaardigheden op te doen om je lessen met materiaal en experimenten te kunnen aanvullen als er geen budget is om didactisch materiaal aan te kopen. Zo zijn je lessen altijd vernieuwend.

Ik schrijf je deze brief, Tim, uit respect. Je bent een leraar en ik ben fier dat ik je collega mocht zijn,

Amand