Menu
Sluit zoekveld

Waarmee kunnen wij je van dienst zijn?

Wie zoekt die vindt.

Voorbije activiteiten

Volg ons op facebook

Logo willemsfonds Afdeling_Moerbeke vierkant.jpg

Volg onze voorbije activiteiten op onze facebookpagina:

https://www.facebook.com/groups/willemsfondsmoerbekewaas/

Oberon Strijkkwintet brengt schitterend concert in Vlinderdreef

De nieuwe zaal van basisschool de Vlinderdreef was die mooie zonnige zondagnamiddag voor de gelegenheid herschikt in een theateropstelling. Het podium gehuurd van de provinciale uitleendienst in Gent stond klaar en de toeschouwers mochten binnenstromen. Nu van stromen was hier evenwel geen sprake. Wel van geïnteresseerde toehoorders die een in Moerbeke uitzonderlijk concert hebben mogen horen, opgeluisterd met de kleine verhalen uit de oorlog, zowel de uitvinding van de polshorloge, de evolutie die de muziek onderging als de familiedrama’s uit die oorlog kwamen aan bod. De ultieme aanzet van de oorlog, de moord op Frans Ferdinand van Oostenrijk in Sarajevo en de verschillende gebeurtenissen doorspekt met mooie muziek zorgden ervoor dat de pauze er sneller was dan we beseften. Pack Up!

Strijkquintet Oberon

Tijdens deze kort pauze konden we al even onze appreciatie aftoetsen aan de andere meningen: iedereen onverdeeld enthousiast over de muziek en deze formule doorspekt met boeiend vertelde verhalen. De afwezigen haalden alweer hun spreekwoordelijk ongelijk. En na de pauze maakten we van de gelegenheid gebruik om onze provinciaal voorzitter van Oost-Vlaanderen, de heer Jean-Pierre Clement met zijn schoonouders te verwelkomen. Zijn echtgenote en hun dochter Hilde Bruggeman kon er in deze periode van verkiezingen moeilijk bij zijn. Daarom onze appreciatie dat deze twee oud-Moerbekenaren en hun schoonzoon de tijd namen om ons met hun aanwezigheid te vereren. Onze hartelijke dank daarvoor afgerond met een applaus van de zaal.

Na de pauze bleek één van de muzikanten, Nicolas De Cock (op de foto hierboven de tweede van links) ook nog een begenadigd componist te zijn en we kregen verschillende eigen composities te horen, variaties op eenzelfde bekende thema van dit optreden. Ook dit een bijzonder mooi stuk concert om van te genieten.

Strijkquintet Oberon 2

En tot slot haalde de zaal het strijkkwintet nog eens extra op het podium voor het klassieke bisnummer dat elk geslaagd concert dient af te sluiten. Met dank aan de muzikanten voor de fijne muzieknamiddag en met dank aan de aanwezigen van wie wij hoorden dat ze er uitzonderlijk van genoten hadden. En ook een geslaagde première van deze nieuwe akoestische zaal. Spijtig dat er niet wat meer mensen aanwezig waren, maar misschien zat deze het tijdstip, deze zonnige zondagnamiddag er wel voor iets tussen. Tot hier onze traktatie aan de Moerbeekse muziekliefhebbers voor ons 110-jarige bestaan. Inderdaad traktatie, want met onze democratische toegangsprijs kan je natuurlijk nooit dergelijk professioneel ensemble brengen en financieel rond komen. Maar dit is meer dan gegund aan de Moerbeekse mensen die onze werking van de laatste 26 jaar sinds onze herstart steunen met hun aanwezigheid.

Georganiseerd in samenwerking met

Willemsfondsers altijd welkom bij galerij De Vuyst

Op donderdag 1 maart werden we met 38 deelnemers hartelijk ontvangen bij Galerij en Veilinghuis De Vuyst in Lokeren. We werden er rondgeleid door Tom De Vuyst zelf, kleinzoon van stichter Gaston De Vuyst en zoon van diens opvolger Guy De Vuyst die ons de geschiedenis vertelde van de galerij van de kleermakerswinkel van zijn grootvader tot welke wereldbekende veilingzaak ze vandaag is gegroeid. Wie die geschiedenis eens wil nalezen: https://www.de-vuyst.com/nl/contact/over-ons

Wie een werk te koop wil aanbieden, kan daar eerst terecht voor een schatting van het kunstwerk, waarna er beslist wordt of het de moeite waard is om in een veilinghuis van dit niveau te koop te worden aangeboden. Dan worden de honderden werken voor de veiling gedurende een aantal kijkdagen voor iedereen tentoongesteld. Iedereen kan dan volkomen vrijblijvend gaan kijken in de Kerkstraat in Lokeren. Je mag daar gewoon naar binnen lopen en vrij rond kijken naar al dat moois. Niemand zal er je aanspreken. Je mag alle werken gaan bekijken en als je over een of ander meer uitleg wil, zijn deskundigen ter plaatse om je te woord te staan. Al onze Willemsfondsers zijn er van harte welkom, maar ook alle andere geïnteresseerden kunnen er naar binnen stappen. De werken voor een volgende veiling zijn dat ook altijd te bekijken op www.de-vuyst.com of in de catalogus. Dan gaan de tentoonstellingszalen enkele dagen dicht en worden alle werken in de kelder bijeengebracht zodat ze de volgende zaterdag kunnen getoond worden aan de zaal tijdens de veiling.

Er worden ongeveer een zeventig werken geveild per uur. Dus een werk per minuut gemiddeld. Spectaculair! En op zaterdag 10 maart zullen er in totaal 610 kunstwerken geveild worden die dag. We zagen er zowel werken die voor enkele honderden euro’s zullen worden geveild als werken die mogelijk tot tweehonderdduizend euro’s of meer zullen halen.

Bedankt, Tom De Vuyst voor de interessante rondleiding en de goede ontvangst. Wij wensen jullie een succesvolle veiling en er zullen ook enkele Willemsfondsers aanwezig zijn. Misschien slaagt er iemand van ons wel in een kunstwerk mee naar huis te nemen.

Willemsfonds Moerbeke drie dagen naar Kent and The Garden of England

Begin mei trokken we naar dit zowel qua natuur als historische bijzonderheden mooi deel van Engeland. Dat er heel wat geïnteresseerden klaar stonden om in te schrijven, merken we aan onze inschrijving voor een volle bus met 54 deelnemers. Op woensdag 2 mei vertrokken we om 4u20 met 54 deelnemers en één chauffeur van De Durme Reizen, Sylvia naar Calais, van waar we de overtocht gingen aanvatten richting White Cliffs of Dover. Een overtochtje naar Engeland zorgt er altijd voor dat je eerste dag een uurtje langer duurt door de overschakeling op de Greenwich Mean Time of GMT. En na dat rustige ferrytochtje van anderhalf uur staken we recht door naar Tenterden, De Parel van de Weald, waar we een wandeling maakten langs de lokale bezienswaardigheden van dit Cinque Ports stadje en door het personeel van het oude gemeentehuis nog een extra rondleiding kregen. Via Biddenden trokken we over de Heart of Kent Country Tour richting Royal Tunbridge Wells. Een echte Engelse plensbui verraste ons met als gevolg dat we doornat geen oog hadden voor het mooie landschapspark dat ons naar het stadscentrum leidde, bekend om zijn Pantiles met zijn typische winkeltjes nabij de schilderachtige bogengalerij aan de oude bron van deze Britse spa-resort.

Nadat we tijd namen voor een lunch in een pub of andere eetgelegenheid klaarde de lucht uit en we hebben de hele reis geen regen meer gezien maar stilaan van een steeds beter wordend weertje mogen genieten. De prachtige Sissinghurst Castle Gardens konden elke deelnemer meer dan bekoren. De kleurenpracht en de afwisseling van deze tuin met zijn talrijke en totaal verschillende tuinkamers deed ons samen genieten en verwonderd staan van zo veel gezonde planten - en bloemenweelde. Iedereen klaar voor de laatste etappe van de dag richting The Rose and Crown in Tonbridge, waar we de kamers innamen en onmiddellijk na een kort aperitief time een smakelijke maaltijd geserveerd kregen. Door de ondersteuning van onze reisbegeleider en voorzitter Rudy Van Megroot slaagden de keuken en de bedieningscrew er feilloos in de drie keuzes die we vooraf gemaakt hadden voor elk van de drie maaltijdgangen bij de juiste deelnemer te brengen. Onze keuze voor de volgende dag werd meteen ook opgenomen door het zeer behulpzame personeel.

De volgende ochtend stond het uitgebreide Engelse ontbijt ons al op te wachten en we konden er ons à volonté van bedienen, zodat we vol energie onze tocht naar Knole Castle konden aanvatten. Altijd oppassen in Engeland bij het op - en uitstappen van de bus, want onze deur van de bus ligt niet aan het trottoir maar aan de drukke kant van het verkeer. Knole Castle, op een boogscheut van ons hotel benaderden we te voet door dit immense park en we genoten van het uitzicht tijdens een lastige klim. Terwijl Rudy voor de tickets zorgde, nam Patrick de tijd om een geschikte groepsfoto te maken voor Ons Blad, zodat jullie, lezers toch wel een idee hebben van wat een grote groep dit is, waarmee wij zeer blij waren. Vooral de Showrooms vormen de aantrekkingspool van dit enorme kasteel met 365 kamers in een 400 hectare groot middeleeuws hertenpark. Ook de Conservation Studio, waar we de grondige en verfijnde restauratie van alle stukken uit dit kasteel konden bekijken, maakte vooral indruk door de nauwgezetheid en de vakkennis van de mensen die jarenlang aan die restauratie aan het meewerken zijn, elk met hun eigen specialiteiten.

De volgende halte was Ightam Mote uit 1330, het best bewaarde slot in Engeland, een stenen en houten gebouw met slotgracht midden de bossen. Zowel Willy Bruggeman, als Patrick en Rudy namen een deel van de groep op sleeptouw om ons aan de hand van de Nederlandstalige handleiding feilloos doorheen dit prachtige gebouw te loodsen. En dan the coach weer op voor de terugreis naar ons hotel, waar na een smakelijk aperitiefje of een stevige Guinness het driegangen avondmaal alweer smakelijk naar binnen ging want we hadden alweer keuze gekregen uit drie voorgerechten, drie hoofdschotels en drie desserts.

Vrijdag 4 mei startte met opnieuw een uitgebreid Engels ontbijt en dat smaakte ons alweer heel erg. Op naar de eerste halte op enkele kilometer van het hotel: Tudeley All Saints Church met alle twaalf glasramen van de Frans-joodse kunstenaar Marc Chagall: heel mooi kleuren, overheersend blauw rond het thema vooral van de met een zeilbootje verongelukte dochter van de financier van deze glasramen. Nog even een foto hier en daar en we konden weer verder richting Canterbury, waar de kathedraal van de aartsbisschop van Engeland spijtig genoeg iets te veel ingepakt stond om hem ten volle tot zijn recht te laten komen aan de buitenkant. De binnenkant daarentegen is vrijwel helemaal zichtbaar en als extraatje kregen we nog eerst de repetitie en daarna het optreden te horen van een Nederlands mannenkoor dat er in de kathedraal kwam optreden. Vanaf de stoelen van de koorknapen kregen we de schitterende stemmen van het mannenkoor opnieuw te horen.

En onmiddellijk aansluitend trokken we door het verkeersvrije centrum van Canterbury richting Café du Soleil, waar we een heerlijke tweegangenlunch geserveerd kregen, opnieuw met keuzemenu. En hier had onze reisleiding er opnieuw voor gezorgd dat iedereen zijn juiste keuze meteen voorgezet kreeg door een systeem met kaartjes te bedenken zodat de bediening meteen zag wie voor de vis of voor het vleesgerecht had gekozen. Een figuur van Canterbury Tales uit de 14de eeuw van Geoffrey Chaucer kwam ons aan het restaurant ophalen en loodste ons samen met de opvallende paraplu van Rudy hoog in de lucht onmiddellijk door de drukke straatjes naar de uitbeelding van dit middeleeuws basiswerk van de Engelse literatuur. Aansluitend was iedereen vrij de rest van de middag door te brengen zoals gewenst: we konden de uitgestippelde en in onze reisgids beschreven wandeling op de stadswallen volgen of voor wie het voldoende was, gewoon gaan genieten van de gezelligheid van de Engelse pubs.

En opnieuw, net als vorig jaar bracht schitterende chauffeur Sylvia (daar waren we het er met zijn allen over eens) van De Durme Reizen ons veilig en wel eerste naar Dover op de ferry en daarna van Calais, even afgelost door een tweede chauffeur in de meest gezellige stemming in Moerbeke terug, zoals dergelijke reizen moeten eindigen.

Van harte bedankt, Sylvia en ook ons bestuur kreeg de felicitaties van de hele groep voor een bijna (op een hier of daar kleinigheid na dus) perfect verlopen reis. We nodigden alle deelnemers uit voor onze fietstocht, voor ons licht klassiek concert in de nieuwe zaal van de gemeentelijke basisschool De Vlinderdreef of…een andere volgende keer. Misschien onze jaarlijkse maaltijd, dit keer voor ons 110 jarige bestaan op onze stichtingsdag 11 november.

En wie dit reisprogramma in pdf volledig wil toegestuurd krijgen om het eventueel eens zelf over te doen, stuurt gewoon een mailtje naar rudyvanmegroot@skynet.be en die krijgt dit via dezelfde weg toegestuurd.

“Kosmopolis” of NTGent in de Bourlaschouwburg in Antwerpen

Zaterdagavond 14 oktober werd dus een toneelavond. En wegens de nog altijd aan de gang zijnde renovaties van de Gentse schouwburg ging dit dus niet in hun eigen zaal door maar wel in de al even mooie Bourlaschouwburg. Deze ongeveer twee uur durende voorstelling werd voorafgegaan door een inleiding van Dirk Crommelinck die we traditioneel niet willen missen, want die ondersteunt het 100% begrijpen van de voorstellingen zeer goed.

We maken altijd keuzes zoals iedereen ze zou maken: gebaseerd op onze kennis van het gezelschap en van hun aangekondigde acteurs, aangevuld met de aangekondigde inhoud en onze eigen toneelervaring. En bijna altijd zijn onze keuzes geslaagd, onze aanzet van voorstellen door toneelliefhebber Patrick en onze bestuurlijke gesprekken daarover hebben ons samen heel veel goede keuzes laten maken. Dit keer niet echt dus, en dan geven wij het ook zelf graag toe.

Over het eigen positieve aanvoelen van een voorstelling, kan ik spontaan de juiste verwoording vinden maar om het negatieve van een voorstelling onderbouwd te kunnen verwoorden, heb ik toch wel enkele kritieken gelezen om mij te laten inspireren tot het verwoorden van onze eigen mening. Want sommige critici waren vooraf inderdaad heel positief. NTGent doet geregeld een beroep op Nederlandse acteurs en zoals dat “Hollands” de laatste decennia evolueert, maakt de taal van onze noorderburen het vaak moeilijk om door hun uitspraak dit soort Nederlands nog te begrijpen. Wat een slordigheid in uitspraak! Voor een Vlaming vaak quasi onbegrijpelijk. Je mag van acteurs beter verwachten.

De afscheidsproductie van Johan Simons, artistiek leider van de Ruhrtriënnale was geen hoogvlieger. Het hele verhaal van Don DeLillo’s Cosmopolis uit 2003 was duidelijk zwaar visionair, want vijf jaar vóór de beurscrash van 2008 die eigenlijk al beschrijven samen met de verdichting in tijd en ruimte die wij nu meemaken via het digitale tijdperk van internet en facebook hadden zeer weinig mensen al een voeling mee in die jaren. Hij wel dus. Maar de manier waarop dit op scène werd gezet was vrij tam en mak en dus in complete tegenstelling tot de dynamiek van DeLillo’s ideeën.

Op de enorm grote scène lopen de spelers voortdurend om elkaar heen met de twee vaste acteurs Packer en de door hem ontslagen werknemer, zijn toekomstige moordenaar en twee actrices die instaan voor een reeks van rollen, herkenbaar door telkens in een anderskleurige outfit gekleed te zijn. Hun kapitalistische wereld is een speeltuin zoals dat voor de mensen in die beleggerswereld, jonglerend met andermans geld eigenlijk ook wel is. De limousine met computerschermen waarop de beursnoteringen constant gevolgd worden en waarin Packer door de stad rijdt, is dan weer een speelgoedstuk. Enkel keren beleven we wel een mooie scène op de niet te stoppen maar wel ziek makende schommel: een beeld van het lijden van het personage: je kan er niet vanaf, maar je wordt er wel ziek van.

Het muzikale deel van dit theater door het Bl!ndman - saxofoonkwartet werd zeker niet voldoende geaccentueerd. De vier saxofoons helemaal in de schijnwerpers bij het begin, grepen ons aan en schepten een verwachting die verder nooit meer werd ingevuld. Dit talentrijke gezelschap werd onvoldoende ingezet om de kwaliteit van dit toneel te verhogen. Zij verdwijnen daarna compleet door de figurantenrol die hen tot onze spijt slechts was toebedeeld. Als de auteur een soort protest heeft willen neerzetten, dan is dit door deze productie zeker niet aan de zaal doorgegeven. Om snel te vergeten dus en volgende keer beter, was de algemene positieve commentaar van onze traditionele deelnemers aan deze anders meestal heel mooie uitstap.

Rudy Van Megroot

Willemsfonds serveert opnieuw een zeer verfijnde gastronomie bij Triphon

Voor het derde jaar na elkaar kozen we voor een zondagmiddag om onze leden rond de feesttafel bijeen te brengen op zondag 12 november 2017 voor onze 109de verjaardag in Taverne - restaurant Triphon op de Eksaardsedam in Moerbeke. Onze activiteiten van 2017 riepen we tussen de gerechten even opnieuw tot leven en brachten stof voor mooie herinneringen en als altijd toonden we natuurlijk onze plannen voor 2018. Met 53 vulden we de feesttafels en die waren het er allen over eens: een mooie middag en vooral opnieuw bijzonder lekker dit jaar.

Net als de voorgaande jaren waren we enthousiast over de kwaliteit van de geserveerde borden en opnieuw stelden we met zijn allen vast dat de keuken van Jan elk jaar verfijnder wordt en de laatste gastronomische trends worden gevolgd. Vanessa, Jan en hun enthousiaste team lieten menig glaasje cava stromen met aangepaste hapjes. En om 13 uur hadden we onze plaatsen ingenomen voor de maaltijd.

Het voorgerecht van steenbolk met pastinaak, waterkers en hazelnoot was alweer een kunstwerkje met culinaire ingrediënten en maakte ons laaiend enthousiast over zowel presentatie als smaak. Dit bleek een gerecht waarin chef Jan een afwisseling aan smaken en texturen bracht die het bord ons tegelijk heerlijk, fris voorzien van de nodige zuren en toch een met veel body liet aanspreken. We genoten ervan.

Voor het hoofdgerecht waren we eveneens op het voorstel van chef Jan ingegaan van een perfect sappig gegaard stukje Ibericovarken in hooi gegaard met charlotte van aardappel en witloof met shiitaké paddenstoelen. Zeer lekker en als toemaatje kregen we nog een tweede extra bediening aangeboden van deze heerlijke ingrediënten die er onaangekondigd bovenop kwam voor wie er nog een stukje van kon verwerken.

En onmiddellijk daarna kregen we de tijd om ons afgelopen en ons toekomstig programma te overlopen. Alles gaat snel en herinneringen aan onze talrijke activiteiten komen terug als we het er samen eens over hebben: het optreden van het Trio de Janeiro, de schitterende voorstelling van Peter Van de Begin in Risjaar Drei, het prachtige hotel gezellige straten van Leeuwaarden en de boottocht op het IJsselmeer. De mooi Villa Cavrois en het Museum La Piscine in Roubaix met de gastronomische maaltijd in de schuur van restaurant La Cense in het mooi interieur met alweer een bijzonder verfijnde maaltijd; de fietstocht langs alweer onbekende paden. We herhalen het programma voor 2018, het jubileumjaar waarin we 110 jaar oud worden hieronder eens met de bedoeling dat jullie de data alvast kunnen noteren. En op vraag van aanwezige leden, hebben we de voorgestelde datum verlegd van ons concert dat die verjaardag viert en tegelijk in het raam van een herdenking van het einde van de eerste wereldoorlog wordt georganiseerd. Wij hopen dat dit de twee andere Moerbeekse verenigingen met activiteiten rond 11 november zal bevallen.

Het chocoladedessert met peer en vanille vormde de perfecte afsluiter om elke liefhebber van gastronomie onder ons, van gezellig en lekker tafelen in de gepaste zelfvoldane stemming te brengen en wij duimden alweer naar de keuken van Jan en de bediening van Vanessa en haar zeer vriendelijke team. Voor een feest waarop je ook een maaltijd van de bovenste beste plank wil serven in een aangenaam kader met zicht op de Moerbeekse natuur blijft Triphon één van dé Moerbeekse aanraders naar vrienden en kennissen.

Voorzitter Rudy Van Megroot overliep zowel wat we beleefden in 2017 als het jaarprogramma voor 2018. Hij bedankte alle medewerkers van ons aperitiefconcert, onze fietstocht en Titia, Jenny en Willy van restaurant Carpentia en hij had als altijd een bijzonder woordje voor wie al vele jaren voor ons Moerbeekse Willemsfonds dagelijks in de bres staan: jullie bestuursleden, hun partners en familie.

Sluit Mijn Willemsfonds